Skrzynia skarbów. Ćwiczenia grupowe to unikalny zbiór ponad trzystu scenariuszy zajęć, rozwijających wszelkie umiejętności potrzebne do współżycia w grupie społecznej. W zamyśle autorek, Skrzynia skarbów przeznaczona była do prowadzenia zajęć z dziećmi, ale wszechstronność propozycji i łatwość adaptacji plasuje ją na liście książek niezbędnych do pracy z grupami w każdym wieku – od dzieci przedszkolnych do seniorów. A oto kilka wybranych wskazówek dla tych (wybierz pasujący Ci wariant) terapeutów, nauczycieli, opiekunów, wychowawców, psychologów, opiekunów …, dla których Skrzynia skarbów to prawdziwy kufer pomysłów!
Niezależnie od tego, czy stosujesz ćwiczenia prowadząc wybiórczo jedną wybraną sesję w klasie, czy prowadzisz serię warsztatów dla specjalnie stworzonej grupy, poniższe sugestie mogą być pomocne w maksymalizacji zarówno twojego sukcesu, jak i korzyści dla uczestników.
Rozpocznij od stworzenia atmosfery bezpieczeństwa i zaufania. Jako edukator na pewno rozumiesz, że zespoły tworzą się w całkowicie przewidywalny sposób, dojrzewając i podnosząc swoją skuteczność w miarę upływu czasu spędzanego razem. Rozpocznij zatem od ćwiczeń, które promują komunikację i budują zaufanie. Ćwiczenia bardziej wymagające zostaw sobie na później.
Ustalcie zasady działania, które zapewnią poufność, szacunek oraz pozytywne słuchanie. Zachęcaj wszystkich uczestników, aby brali aktywny udział w pracy. Oceń potrzeby grupy. Każda grupa jest inna, stanowi inną mieszankę zainteresowań, talentów i trosk.
Wybierz takie ćwiczenia, które pozwolą propagować te wartości i zainteresowania, które ty uznajesz za najważniejsze.
Modyfikuj ćwiczenia tak, aby dopasować je do wieku grupy, poziomu umiejętności, tła kulturowo-etnicznego grupy oraz zainteresowań uczestników. Sam najlepiej będziesz wiedział, jak maksymalizować spójność i oddziaływanie każdego z ćwiczeń. Nie krępuj się! Zmieniaj je.
Kończ ćwiczenia dyskusją podsumowującą. W każdym scenariuszu podane są pytania do dyskusji. Zaprojektowane są one tak, aby pomagały uczestnikom podsumować ćwiczenie, określić, czego się kto nauczył, zastosować poznane pojęcia na różne sposoby oraz szukać podobieństw i różnic między pojęciami.
Zadając pytania, dawaj uczestnikom tyle czasu na odpowiedź, ile potrzeba na jej udzielenie. Zazwyczaj prowadzący dyskusję po zadaniu pytania czeka 2-3 sekundy, zanim zwróci się do kogoś innego albo sam na nie odpowie. Choć początkowo może się to wydawać dziwne, powstrzymaj się od przerywania ciszy. Po chwili ciszy, jeśli w dalszym ciągu nikt nie odpowiada, dodaj kilka słów, które mogą uczestników nakierować.
Skrzynia skarbów to książka, która bardzo szybko stanie się twoją codzienną, niezbędną pomocą w pracy terapeutycznej i wychowawczej.
