Tematem książki jest rozwijanie u nastolatków z Zespołem Aspergera (ZA) umiejętności interakcji poprzez uczenie ich kompetencji społecznych. Głównym odbiorcą książki są profesjonaliści, zajmujący się zdrowiem psychicznym, oraz nauczyciele, planujący i prowadzący treningi socjalizacji z nastolatkami z ZA – nazywani w książce „terapeutami”. Termin „socjalizacja” odnosi się do szeregu zachowań, emocji, osądów i umiejętności, które gwarantują skuteczną społeczną komunikację i społeczne interakcje. Terminu umiejętności interakcyjne używamy celowo, ponieważ odnowi się on do wszelkich społecznych kontaktów. Brak tych umiejętności to podstawowe upośledzenie osób z Zespołem Aspergera.
Nauczanie nastolatków z ZA zasad społecznej komunikacji nie jest proste. Obejmuje ono, między innymi, budowanie społecznej pewności siebie. Nastolatki z ZA często mówią o jej braku w kontaktach z rówieśnikami. W okresie adolescencji deficyt ten odczuwany jest znacznie bardziej boleśnie niż poprzednio.
Nie ma wątpliwości, że dręczenie nastolatków z ZA w szkole nasila uczucia złości, strachu, nieprzystawania i porażki. Budowanie tylko pewności siebie, bez wsparcia, nie wystarcza, by pomóc młodej osobie w konfrontacjach z wielu codziennymi wyzwaniami.
Interwencja wieloaspektowa, wypracowana w tej książce, wymaga aktywnego zaangażowania rodziców. Rodzice są najważniejszymi terapeutami swoich dzieci ze względu na codzienne zaangażowanie w ich sprawy. Mogą pomóc młodemu człowiekowi poprawić efekty interwencji, dostarczając pozytywnej informacji zwrotnej na temat właściwego społecznego zachowania, ćwicząc odgrywanie ról, i stwarzając okazje do potencjalnie dobrych kontaktów z rówieśnikami. Każda interwencja, dotycząca nastolatków z ZA, musi obejmować moduł rodzicielski.
Postawa terapeuty wobec grupy i sposób realizacji interwencji w ogromnym stopniu przyczynia się do jej powodzenia. „Ludzki” aspekt każdej interwencji terapeutycznej zawsze jest skomplikowany. Pozornie jednakowe interwencje mogą nie przynosić jednakowych rezultatów. Zasadniczą rolę odgrywają doświadczenie i zrozumienie, ale jeden z warunków musi stanowić współczujące i empatyczne podejście .
Książka ta przedstawia metodologię, filozofię i uzasadnienie naukowe, leżące u podłoża prezentowanego podejścia do rozwijania umiejętności interakcyjnych u nastolatków z ZA. Przedstawia schematy interwencji, które można stosować przez okres sześciu miesięcy do roku. Jest tu wystarczająco dużo informacji dla profesjonalistów, tak by mogli albo dodać jakiś materiał, albo go ująć, jednocześnie trzymając się proponowanej metodologii.