Najbardziej oczywistą konsekwencją wzrostu liczby starszych ludzi w społeczeństwie jest podwyższenie wieku osób przychodzących na terapię. Tak więc więcej terapeutów będzie miało kontakt ze starszymi klientami, i chociaż starsi ludzie już teraz stanowią bardzo heterogeniczną grupę populacji (Zeiss i Steffen, 1996), heterogeniczność ta prawdopodobnie wzrośnie ze wzrostem długowieczności. Baltes i Smith (2002) sugerują, że wielość osobistych strat powiązanych z czwartym wiekiem (90 i ponad) sprawia, że jest to bardzo trudny czas dla zachowania indywidualnej ludzkiej godności. Terapeuci, pracując w przyszłości ze starszymi ludźmi, nie mogą robić żadnych założeń, dotyczących starzenia się, i przede wszystkim uwzględniać indywidualne różnice. Wrażliwość na zmieniające się perspektywy ludzi wchodzących w zaawansowany wiek jest konieczna, zwłaszcza że różnica wieku między terapeutą i pacjentem będzie się powiększać (Laidlaw & Pachana, 2009). Jak zwykle, oparta na współpracy natura CBT powoduje, że musimy dopasować CBT do jednostki, a nie odwrotnie (Laidlaw, 2010).
Terapia kognitywna to krótka forma psychoterapii. Jest to redukcja symptomu skoncentrowana na problemie i zorientowana na cel. Często można zakończyć terapię sukcesem w ciągu 16-20 sesji. Początkowo terapia skupia się na teraźniejszości, pomagając pacjentom zmienić myślenie o trudnej sytuacji, rozwiązywaniu problemów i zmianie zachowań. Wczesne sesje mogą również być ważne ze względu na rozwijanie roboczego sojuszu z twoimi pacjentami/klientami (w tej książeczce terminy klient i pacjent używane są zamiennie). Chociaż CBT stosuje szereg silnych, skutecznych technik, to jednak mocna terapeutyczna więź jest ważna w pomaganiu klientowi w dokonywaniu zmian w życiu. W środkowej fazie terapii skupiamy się na zrozumieniu obecnych trudności klienta w kategoriach jego myśli, uczuć, przekonań i zachowań. Pracę tę można udoskonalić, jeżeli zarówno klient, jak i terapeuta zgodzą się co do formuły bieżących trudności. W końcowej fazie terapii podkreśla się strategie zapobiegania nawrotom, jednak w rzeczywistości terapeuci powinni pomagać pacjentom stosować te strategie od samego początku terapii, by pomóc im zmienić myślenie i zachowanie. Ważnym celem terapii kognitywnej jest nauczenie pacjentów, by zostali swoimi własnymi terapeutami.
