Korzyści dla dzieci z autyzmem, wynikające z analizy zachowania werbalnego Skinnera to lektura, stanowiąca spore wyzwanie, ale za to przedstawiająca przemyślenia pioniera behawioryzmu i jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tego kierunku. Uzasadnia zastosowanie teorii poznawczo-behawioralnej w rozwijaniu umiejętności posługiwania się językiem przez dzieci autystyczne, a także dzieci cierpiące na inne zaburzenia, skutkiem których jest brak języka. Poczynając od ojca behawioryzmu, B.F. Skinnera, czyli od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, powstało – i nadal powstaje – szereg programów rozwijania języka u dzieci niemówiących, przede wszystkim autystycznych. Na temat ich skuteczności toczyło się wiele dyskusji, wiadomo jednak, na podstawie doświadczeń zebranych w kilku krajach, że doskonałe rezultaty osiągano pracując z programem VB-MA PP autorstwa dra Marka L. Sundberga. W niniejszej publikacji, z wielu prac dra Sundberga, prezentujemy jeden z jego artykułów, napisany wspólnie z profesorem Jackiem Michaelem, w którym autorzy omawiają wynikające ze skinnerowskiej analizy zachowania werbalnego korzyści dla dzieci z autyzmem, jeśli chodzi o przyswajanie języka. Nie jest to lektura łatwa, głównie ze względu na dużą liczbę terminów, służących nazwaniu zjawisk z zakresu zachowania werbalnego, które do czasów Skinnera nazwane nie były. Warto jednak poświęcić jej czas, jako że VB-MA PP powstał na podstawie wieloletnich przemyśleń, zawartych także w tym artykule.
Autorka drugiego tekstu, Okiem lekarza i psychoterapeuty, Małgorzata Dąbrowska-Kaczorek, w swojej codziennej pracy właśnie z tymi dziećmi odwołuje się do zasad behawioralnych i, opierając się na swym doświadczeniu uważa, że jest to jedna z najbardziej skutecznych terapii, pod warunkiem, że wychodzi się od prawidłowej biologicznej oceny przyczyn tego braku. Słusznie twierdzi, że w sytuacjach, w których brak mowy jest wynikiem nie zdiagnozowanych chorób organicznych, to – aby terapia behawioralna przyniosła efekty – przede wszystkim należy się zająć leczeniem tych chorób. Przedstawia również istotne dla lekarzy ostatnie zmiany w klasyfikacji DSM -V, wchodzące w życie w 2017 r.
